سفر به آبشار شاهاندشت | فیل خاکستری | سایت گردشگری، گروه کوهنوردی

مازندران زیبا سرزمین دریا، جنگل، کوهستان و رودهاست. یکی از مناطق بکر و دیدنی این منطقه آبشار شاهاندشت (شوندشت) است. این آبشار که مرتفع ترین آبشارهای مازندرانه در میان کوه و جنگل قرار گرفته. ارتفاع این آبشار 62 متر است و این مکان در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده. همین بلندی و طبیعت زیبای آن، تصویری زیبا به وجود آورده.

برخلاف سفرهای دیگه این سفر چالش زیادی برای ما نداشت و از چیزی که فکرش رو می‌کردیم آسون‌تر بود. این آبشار می‌تونه یک سفر و مقصد یک روزه جذاب باشه.

منشاء این آبشار منطقه‌ای به نام تنگه الیاس است که آب گوارا و زلال آن از طریق زمین به سمت شاهاندشت سرازیر میشه. در نزدیکی این آبشار مکان‌های دیدنی دیگری نیز وجود دارد که می‌توان به قلعه ملک بهمن، جنگل الیمستان و مرتع فلالس (پلالس) اشاره کرد.

پوشش گیاهی و جانوری منطقه شاهاندشت:

به دلیل چشمه‌های زیادی که در دشت جاری هستن مثل سفید چشمه موجب به وجود اومدن منطقه‌ای مناسب جهت رشد و زیست برخی گونه‌های گیاهی شدن، به گونه‌ای که بیش از 300 گونه گیاهی در این منطقه شناسایی شده و از مهم‌ترین گیاهان میشه به نعناکوهی، پونه، بابونه، ختمی، کاکوتی، مرزنجوش، زرشت، سماغ، شیرین بیان و.. اشاره کرد.

به طور کلی منطقه و کوه‌های اطراف آبشار شاهاندشت به لحاظ تنوع، دارای حیات وحش غنی و ارزشمندی است که می‌توان به خرس قوچ، کل، آفتاب پرست، خفاش بال سفید و.. اشاره کرد.

تاریخچه منطقه شاهاندشت:

همان‌طور که از نامش پیداست، شاهاندشت محل سکونت شاهان در گذشته بوده. قلعه ملک بهمن (نام بهمن ریشه در اعتقادات زرتشتی دارد زیرا نام فرشته‌ای در دین زرتشت است) در کوه شاهاندشت در بالای آبشار قرار گرفته. این قلعه از دوره پادوسبانان (طولانی‌ترین حکومت تاریخ ایران و دومین حکومت طولانی تاریخ جهان (665 م-1598م) به ملک بهمن آخرین فرمانروای سلسله پادوسبانی تعلق داشت. این قلعه از دو طبقه‌ با اتاق‌های متعدد که به وسیله راهروها و پله‌ها به هم وصل می‌شدند و چند برج استوانه‌ای تشکیل شده. بعضی از اتاق‌ها گچ‌کاری و مقرنس‌کاری شدند و دارای قوس هستند. از این قلعه فقط 4 دیوارغربی باقی موندن. این مکان در 1005 ق به وسیله سپاهیان صفوی فتح و ویران شد.

مشخصات کلی سفر:

۱- شهر مبدا: رینه

۲- فاصله تا شهر تهران: 95 کلیومتر از مترو فرهنگسرا آخرین ایستگاه مترو در شرق

۳- دسترسی مسیر دقیق: جاده هزار، بعد از روستای مون (رستوران سالاری)، ورودی جاده خاکی روستای شاهاندشت، گذر از پل فلزی و دسترسی به روستای شاهاندشت، پارکنیک روستای شاهاندشت.

۴- تاریخ برگزاری: پنجشنبه، 29 دی 1401

۵- مهلت اطلاع همراهی: تا ۲۴ ساعت قبل از سفر (گذشته)

۶- ساعت برگزاری: 11 ظهر

۷- مدت برنامه: یک روزه

۸- قرار ملاقات افراد: شهر رینه

۹- ظرفیت سفر: نا محدود

۱۰- غذا و خوراکی: چای

۱۱- مکملهای غذایی: نیازی نیست

۱۲- وسیله نقلیه: هر فرد با ماشین شخصی

۱۳- لباس: بلوز و شلوار گرم برای خواب، کلاه گرم، کاپشن، پلار بیس، دستکش گرم، گتر، اسکارف

۱۴- تجهیزات: هر دو نفر یک کوله 20 لیتری، کفش سه فصل ضد آب، ، آب (نیم‌لیتر)، باتوم کوهنوردی، لوازم بهداشتی شخصی.

۱۵- سرپرست و گرداننده: امیرعلی کاظمی‌پور

۱۶- وضعیت آب و هوای منطقه در زمان برگزاری: سرد -5 درجه

۱۷ وضعیت آب و هوای منطقه الان: صبح -5، شب -15

۱۸- سایت‌های پیشنهادی و معتبر برای مشاهده دقیق تر آب و هوای منطقه در لحظه:

…

۱۹- موقعیت مکانی:

https://goo.gl/maps/hFDBY46m3JCjYw9W7 (مسیر ورودی روستا)

https://goo.gl/maps/cyZRa3DAMS2DabQRA (پارکینگ شاهاندشت)

https://goo.gl/maps/JGuebhW36EQKfwh98 (آبشار شاهاندشت)

۲۰- امکان سفر و صعود انفرادی: دارد

۲۱- هزینه سفر: این سفر هزینه‌ای به همراه نداشت

خاطرات و تجربیات سفربه آبشار شاهاندشت:

امروز پنجشنبه 1401/10/29داریم حرکت می‌کنیم به سمت روستای شاهاندشت و دیدن آبشار شاهاندشت (اسم جالبی داره شاهاندشت، محل سکونت شاهان). دیشب با اینکه هوا خیلی سرد بود (°14-) ولی خوب خوابیدم، کنار بخاری و زیر یه لحاف سنگین. دیشب قبل از خواب من(فاطمه) و امیرعلی در حال کشمکش بودیم برای ساعت حرکت، امیرعلی می گفت 8 صبح بریم من می گفتم نه 6 صبح بریم، آخرش نه حرف اون شد نه حرف من، 11 صبح حرکت کردیم!!

آبشار شاهاندشت

اولین بار بود که می‌رفتیم شاهاندشت و من خیلی هیجان داشتم. سوار ماشین شدیم و راه افتادیم. رفتیم سمت جاده پایین رینه که بهش میگن پل مون. جاده هراز رو ده دقیقه از پل مون ادامه دادیم تا رسیدیم به اول جاده خاکی که باید می‌رفتیم جاده رو پایین تا برسیم به روستا. زدیم به دل جاده، سمت راست جاده رودخونه بزرگ و پرآب هراز بود، کنارشم استخر پرورش ماهی. رسیدیم به ورودی روستا که دیدیم یه طناب بستن و نمی‌شه وارد شد. با دادن مبلغ (10هزار تومان) اجازه ورود گرفتیم و رفتیم داخل. زمین برفی بود و حسابی داشتیم سرسره بازی می‌کردیم.

باید از یه سربالایی کوچیک بالا میرفتیم ولی بخاطر یخ بودن زمین نمی‌شد و همش سر می‌خوردیم. دیگه می‌خواستیم ماشین همونجا پارک کنیم و پیاده بریم بالا. من حسابی استرس و تپش قلب گرفته بودم نمیدونم چرا! (امیرعلی می‌گفت من رانندم تو چرا استرس گرفتی؟!) خلاصه که برای بار آخر با کلی سلام و صلوات تونستیم بریم بالا و رسیدیم به پارکینگ. پیاده شدیم و وسایل رو برداشتیم و رفتیم برای کوه پیمایی سمت آبشار.

مسیر خوشگلی داشت و اگر فصل بهار یا تابستون بود به نظرم قشنگ‌تر هم می‌شد، چون باغات گردو بود و پر از درختای گردو. به یه پل بزرگ رسیدیم که زیر پل آب روون بود و تقریبا یه جاهایی یخ زده بود. توی کل مسیر این رود جریان داشت و روش یخ زده بود ولی می‌شد حرکت آب زیر یخ رو دید.

من بخاطر سرما و 2 تا چایی که صبح خورده بودم نیاز به سرویس داشتم که متاسفانه به علت تمیز نبودن سرویس بهداشتی نشد ازش استفاده کنیم. (لطفا لطفا لطفا این مکان‌ها برای استفاده همه است و قرار نیست هر کسی میاد زبالش رو رها کنه اونجا. با خودتون لوازم و زباله‌هاتون رو برگردونید به سطل‌های زباله شهری‌ مخصوصا زباله‌های بهداشتی، چراکه با تخریب و آلوده کردن این مکان‌ها به نسل های آینده خیانت می‌کنیم) چی گفتم!!!

و در آخر آبشار نمایان شد.

آبشار شاهاندشت

به به! ارتفاع بلند 62 متری به همراه فشار و سرعت آب زیاد، و کلی یخ بزرگ کنارش، ضخامت یخ‌ها به‌قدری بود که می‌تونستیم روشون راه بریم ولی خب خیلی سر بودن و چند باری من داشتم می خوردم زمین و با یخا یکی‌بشم. ولی خیلی لذت بخش و قشنگ بود، هرچی بگم کم گفتم. (از اونجایی که من عاشق برف و یخم واقعا همیشه از دیدنش هیجان زده می‌شم و لذت می‌برم، همیشه گفتم دیدن برف روی کوه که عین یه پارچه ساتن داره می‌درخشه، می‌تونه قشنگ‌‌ترین چیزی باشه که آدم می‌تونه ببینه و ازش سیر نشه)

آبشار شاهاندشت