در حال بارگزاری

آبشار سلیسه + مسیر دسترسی به آبشار سلیسه

آبشار سلیسه + مسیر دسترسی به آبشار سلیسه

سفرنامه آبشار سلیسه

آبشار سلیسه آبشاری است که در دل روستای کندعلیا جای گرفته. کندعلیا یکی از روستاهای بخش لواسان است. این روستا در فاصله 46 کیلومتری از تهران قرار گرفته. این منطقه به دو بخش کندعلیا بخش بالا و کند‌سفلی بخش پایین تقسیم شده. روستای کندعلیا در ارتفاع 2050 متری از سطح دریا قرار گرفته.آب و هوای خنک و سرسبزی و جاری بودن آب رود از ویژگی های بارز این روستا است.

از جاذبه های دیدنی این روستا می توان به آبشار ناران، آبشار کفترلو، مجموعه آبشارهای سلیسه، قلعه پیرزن، بقعه امامزاده محمد شعیب، تپه های گوشواره، تپه تاریخی شیرتازه و تپه جوهک اشاره کرد که نشانگر قدمت طولانی این روستا است. 

آبشار سلیسه یک منطقه طبیعی و دیدنی در شمال تهران است که دارای پوشش گیاهی متنوعی است. در این منطقه انواع مختلفی از درختان، درختچه ها، گیاهان و گیاهان دارویی وجود دارد که برخی از آنها شامل درختان بلوط، بید، سنجد، برگ بو، مغز پسته و... هستند. همچنین در این منطقه می‌توانید انواع گل‌های وحشی مانند گل سرخ، سنبل، شقایق و... را نیز مشاهده کنید. با توجه به شرایط آب و هوایی و ارتفاعات آبشار سلیسه، پوشش گیاهی آن شامل گیاهانی با خصوصیات خاص و فراوان است. 

 

مشخصات کلی سفر:

1- شهر مبدا: تهران

2- فاصله تا شهر تهران: 46 کیلومتر

3- دسترسی مسیر دقیق: تهران، اتوبان بابایی، ورودی جاده لشکرک، حرکت به سمت گردنه قوچک، مستقیم حرکت در بلوار امام خمینی، جنب پارک آزادگان در سمت چپ بلوار و حرکت در خیابان کناری پارک آزادگان (خیابان اسدیان، تابلو نوشته شده کندعلیا و سفلی)، مسیر رو ادامه دهید تا در جاده به یک دوراهی برسید. مسیر سمت راست به سمت بالا را ادامه دهید تا به روستای کندسفلی و سپس کندعلیا برسید. با ادامه دادن مسیر در یک جاده خاکی کمی از بافت شهر خارج می‌شوید. مجدد به یک دوراهی می‌رسید که تابلو سفید رنگی نسب شده و فلش آبشار سلیسه به سمت چپ است که کاملا اشتباه است. شما مسیر راست را ادامه دهید و هر جا که امکان پارک خودرو بود، پارک کنید. تا آبشار اول ۲ دقیقه راه است.

4- تاریخ برگزاری: جمعه، 1 اردیبهشت

5- مهلت اطلاع همراهی: تا 24 ساعت قبل از سفر (گذشته)

6- ساعت برگزاری: 6:30 صبح

7- مدت برنامه: یک روزه

8- قرار ملاقات افراد: گردنه قوچک

9- ظرفیت سفر: نهایتا ۱۶ نفر

10-غذا و خوراکی: بر عهده خود افراد، یک وعده صبحانه، تنقلات (تخمه، بادام، پسته، خرما، میوه و..)

11- وسیله نقلیه: هر فرد با ماشین شخصی

12- لباس: عینک آفتابی، کلاه آفتابی و گرم،

13- تجهیزات: کوله کوهنوردی، کفش مناسب، پیکنیک کوچک، کتری، ظرف غذا، قاشق، چاقو، چنگال، ماهیتابه (در صورت داشتن غذاهای گرم کردنی)، آب (دولیتر)، باتوم کوهنوردی (هر فرد دو عدد)، زیر انداز شخصی، جعبه کمک‌های اولیه، ساعت، پاور بانک، لوازم بهداشتی شخصی.

14- سرپرست و گرداننده: مسعود کاظمی‌پور (لیدر) امیرعلی کاظمی‌پور (مجری)

15- وضعیت آب و هوای منطقه در زمان برگزاری: صبح خنک، ابری و آفتابی، ظهر آفتابی و خنک

16- سایت‌های پیشنهادی و معتبر برای مشاهده دقیق تر آب و هوای منطقه در لحظه:

https://b2n.ir/s62852

17- موقعیت مکانی: 

https://goo.gl/maps/7Hwk7k7qyTWLdTPe6

18- امکان سفر و صعود انفرادی: اممکان پذیر است ولی با این‌حال سعی کنید، حداقل یک نفر همراه داشته باشید. کوهنوردی انفرادی در هیچ زمانی توصیه نمی‌شود.

19- هزینه سفر: این سفر هزینه‌ای برای همراهان نداشت

20- درجه سختی: تا آبشار دوم آسان، از آبشار دوم تا ششم سخت

 

تجربه سفر 

امروز جمعه 1 اردیبهشت می‌خوایم حرکت کنیم به قصد یه آبشار جذاب و دیدنی. جدیدا متوجه شدم با یه زنگ ساعت سریع بیدار میشم و دیگه نیازی به التماس‌های ساعت و امیرعلی نیست.

خلاصه که سریع پاشدیم و آماده‌سازی کردیم و دقیقا 5:40 زدیم بیرون و حرکت کردیم به سمت مکان همیشگیمون (گردنه قوچک). طبق معمول آقا مسعود و رضا (پسرش) اول از همه رسیده بودن. (فکر کنم شب قبل از برنامه میان اونجا چادر میزنن، آخه همیشه اول از همه رسیدن خیلی عجیبه، مشکوک می‌زنن!

مجید و سارا (دوستای جدیدمون و دوستای عمو مسعود) هم رسیده بودن. یواش یواش بقیه هم اومدن و فقط پارسا نیومده بود که اونم رفته بود دنبال نون سنگک زیره‌ای! (اسیر شدیم). خلاصه که جمع شدیم و راه افتادیم.

11 نفر بودیم. ابتدای مسیرمون آسفالت بود ولی کم کم سربالایی‌ها و پیچ‌ها و جاده خاکی نمایان شد. به یه دوراهی رسیدیم که با توجه به تابلوهایی آبشار سلیسه رو نشون می‌دادن حرکت کردیم ولی وسطای راه متوجه شدیم اشتباه اومدیم و با سوال از یک فرد محلی فهمیدیم که محلی‌ها خودشون علائم رو اشتباه گذاشتن تا بقیه رو گمراه کنن (ما که نفهمیدیم چراشو!) ولی انگار قصد دارن کسی نتونه آبشار رو پیدا کنه. چون دارن شخصی سازی می‌کنند. 

خلاصه که رسیدیم پارکینگ و ماشین رو پارک کردیم و کوه‌پیمایی آغاز شد. اما این کوه پیمایی عمر زیادی نداشت و بعد از 1 دقیقه به پایان رسید. به خاطر اینکه رسیدیم به ابشار اول. همه شوک بودیم. ولی خب جلوترم چنتا دیگه آبشار داشتیم. کمتر از 1 کیلومتر رسیدیم به آبشار دوم و بعدم سوم. دیگه واقعا خنده دار شده بود واسمون که آخه چرا انقد سریع و راحت باید برسیم؟! بعد از صحبت با بچه‌ها تصمیم گرفتیم که این سفر رو برای خودمون چالشی کنیم، پس تصمیم گرفتیم که مسیر رو از بالای آبشارها روی کوه ادامه بدیم و دور بزنیم و بیایم پایین که جدا از اینکه خیلی هیجان انگیز بود، یه مقدار هم سخت بود.

لب آب نشستیم و میان وعده‌ای خوردیم، استراحت کردیم و نفسی چاق کردیم و بعد حرکت کردیم سمت بالا. واقعا یه جاهایی قدم می‌ذاشتیم که قبل ما کسی اونجا نرفته بود. تقریبا بالای آبشار پنجم بودیم و باید می‌اومدیم پایین. جالبه ماجرا اینجاس که روبرومون یه مسیر شنی بود. یعنی خاک بود ولی خاک نرم بود. یکم شیطون گولمون زد و شن‌اسکی کردیم و روی خاک سر خوردیم اومدیم پایین. این کار یکی از تفریحات کوهنوردان است. البته اگر فشاری که به کفش‌ها میاره رو به جون بخرید.

خداروشکر همه به سلامت عبور کردن و اومدن پایین. یک مقدار ایست کردیم و عکس‌های خوشگل گرفتیم. دیگه بالاتر رفتن رو جایز ندونستیم چون بچه‌ها دیگه توان نداشتن و مسیرهم هی سخت‌تر و لیزتر می‌شد. و اینجا تصمیم بر این شد که این سفر رو تموم کنیم و برگردیم لب آب و صبونه بخوریم. توی مسیر برگشت متاسفانه من یک مقدار آسیب دیدم و پام زخم شد. البته تقصیر خودم بود حرف گوش نکردم. به خودم و جای پام خیلی اعتماد کردم و زیر پام یهو خالی شد و خوردم زمین. (به جای پایی که میذاری هیچ وقت اعتماد نکنید چون ممکنه زیر پاتون خالی بشه).

اومدیم لب آب و بساط صبحانمون رو چیدیم. خوردیم و دیگه واقعا برگشتیم سمت پارکینگ.

از تجربه‌های اصلی این سفر باید بگم که تا آبشار دوم نهایتا شما ۲۰ دقیقه زمان دارید و همه افراد با کوچک ترین توانایی در راه رفتن می‌تونند بیان. آبشار‌های دو و سه رو هم می‌تونید با کمی چالش خیلی کوچیک برید ولی آبشار‌های بالاتر یعنی از ۴ تا ۶ مسیر کمی لغزنده و چالشی است. اگر هم امکانش رو داشته باشید، می‌تونید بعد از آبشار سوم مسیر رو از روی کوه با شیب تند طی کنید و بالای آبشار پنجم بیاید پایین. فقط این مسیر اصلا در زمستان توسیه نمیشه چراکه هیچ راه مشخصی ندارید به علاوه مسیر شیب تندی داره.

امیدوارم این مطلب براتون مفید بوده باشه و اگر می‌خواهید از چالش‌ها، نحوه انجام سفر‌ما، مسیر دسترسی و... اطلاع کامل داشته باشید حتما ویدئو زیر رو داخل یوتوب تماشا کنید. اگر ویدئو رو دوست داشتید لایک کنید، اگر نظری داشتید کامنت بزارید و اگر چنل رو سابسکرایب ندارید، این کار رو انجام بدید. این کار کمک بزرگی به پیشرفت ما برای ادامه این مسیر میکنه. خیلی دوستون داریم.

 به امید دیدار.

انصراف از نظر
خانه
دسته ها
جستجو
0 سبد
پروفایل
بیشتر
تماس
دسته بندی ها
فیل خاکستری